Jak sprawić, by dziecko czuło się kochane?
Żeby wykonywać jakikolwiek zawód, trzeba się uczyć, odbyć praktykę, czasem zdać egzaminy. Żeby wychowywać dziecko, wystarczy być dorosłym. A przecież wychowanie szczęśliwego, mądrego i kulturalnego człowieka to najważniejsze i najtrudniejsze zadanie w życiu. Jedną z głównych powinności rodziców jest zaspokojenie potrzeb emocjonalnych dzieci, w tym potrzeby miłości.
Trzeba zadbać o to, by dziecko czuło się prawdziwie kochane, gdyż w życiu dziecka, które tego nie czuje, wszystko zaczyna iść źle. Niestety, wiele z nich nie odczuwa rodzicielskiej miłości, choć rodzice deklarują, że je kochają. Dlaczego? Ponieważ okazują miłość na swoich warunkach, w swoim języku. I może być to sposób dla dziecka niezrozumiały i nieoczywisty (np. dużo pracują, by zapewnić mu odpowiedni status materialny, lecz przez to są nieobecni, zdenerwowani lub zmęczeni).
Żeby dziecko czuło się prawdziwie kochane, warto okazywać mu miłość w jego języku – poprzez poświęcony mu czas i zachowania skierowane bezpośrednio do niego!
Najlepiej i najprościej można to zrobić na kilka poniższych sposobów:
1. Poprzez pełen miłości kontakt wzrokowy
Jak najczęściej patrzmy przyjaźnie na dziecko. W ten sposób ładujemy jego baterie emocjonalne. Kiedy rozmawiamy z nim, patrzmy mu w oczy z miłością i akceptacją. Niech w naszym spojrzeniu zawsze odczytuje serdeczność i akceptację. Kiedy w grę wchodzą trudne emocje, nasze spojrzenie może być pełne troski, ale nie pogardy czy obojętności.
2. Poprzez pełen miłości kontakt fizyczny
Wydaje się, że najoczywistszym sposobem okazywania dziecku miłości jest kontakt fizyczny – przytulanie, głaskanie, całowanie. Dziecku jak tlen potrzebny jest rodzicielski dotyk. Warto korzystać z każdej nadarzającej się okazji do dotknięcia czy przytulenia swojego dziecka. W dotyku rąk, ciała spoczywa magiczna siła, która zapewnia poczucie bezpieczeństwa i radości, a dorosłym spełnienie w roli rodziców.
3. Poprzez poświęcanie dziecku wyłącznej, pozytywnej uwagi
Dziecku potrzebna jest wyłączna uwaga rodziców, czas poświęcony tylko jemu. Kiedy jesteśmy z dzieckiem i dla dziecka, nie zajmujmy się innymi sprawami, nie telefonujmy, nie oglądajmy telewizji. Ten dobry, wartościowy czas to czytanie, zabawa, uprawienie sportu, wspólne zajęcia, spacery. Niech dziecko czuje, że w tym czasie jest dla rodzica najważniejszą osobą na świecie! To buduje jego poczucie własnej wartości, samoakceptację, wiarę w siebie.
4. Poprzez akceptację jego wszystkich (także trudnych) emocji
Wszystkie emocje są ważne, bo informują nas o zaspokojonych lub niezaspokojonych potrzebach. Ich postrzeganie przez rodzica ma wpływ na to, jak dziecko traktuje swoje uczucia i zarazem samego siebie. Jeśli widzi i czuje, że rodzic wyraża zgodę na wszystkie emocje (także złość, frustrację, smutek), czuje się akceptowane w każdym momencie. Zarówno w chwilach radości, jak i wówczas, kiedy towarzyszy mu zdenerwowanie czy niepokój.
5. Poprzez pełne miłości przewodnictwo
Dzieci nie potrzebują wychowania, ale przyjaznego przewodnictwa. Takiego, które będzie uważne na ich potrzeby, wspierające i życzliwe. Uczą się, widząc i słuchając rodziców. Tego, jak komunikują się z nimi i innymi dorosłymi. Jak budują relacje w rodzinie, jak budują relacje społeczne. Dzieci nie uczą się, słuchając tego, jak powinny się zachowywać, ale widząc to, jak zachowujemy się my sami.
Źródło: https://dziecisawazne.pl/jak-sprawic-by-dziecko-czulo-sie-kochane/ dostęp 7.12.2022 r. godz. 13:00
